حرف های یه آدم نامرئی

شب هایم می گذرد

بدون اینکـــه

دلم هوای آغوشت را داشته باشد

آغوشت ارزانی دیگران

من مهمان

پاهای بغل کرده ام هستم

و این آرامشم را حتی

با تو عـــوض نمی کنم